Όλα ξεκίνησαν με αγάπη…όταν ο Βαγγέλης Χατζηβαρύτης γνώρισε τη μέλλουσα γυναίκα του Όλγα Ιακωβίδου το 1981 Η Όλγα ήταν από τη Γουμένισσα, έναν τόπο με μεγάλη οινική παράδοση . Αυτός ο τόπος λοιπόν, έμελλε να γίνει για εκείνον ο τόπος στον οποίο θα αφιερωνόταν για τη δημιουργία ενός μοναδικού και βαθιά ανεξερεύνητου ελληνικού κρασιού. Όντας ο ίδιος λάτρης του κρασιού και άνθρωπος που εκτιμά το καλό φαγητό και τις απλές χαρές της ζωής, άρχισε να φτιάχνει το δικό του κρασί για να το απολαμβάνει με καλούς φίλους και συγγενείς. Για το Βαγγέλη, η παραγωγή κρασιού την εποχή εκείνη , αποτελούσε απλά ένα χόμπι και ένα διάλειμμα από την απαιτητική του καριέρα ως ηλεκτρονικός μηχανικός Το 1994 φύτεψε το πρώτο αμπελοτεμάχιο έκτασης 50 στρεμμάτων , στην περιοχή Μπίνταμπλα ( εδάφη αμμοπηλώδη , ελαφράς σύστασης ) Η επέκταση του αμπελώνα ήταν αναπόφευκτη και έγινε σταδιακά , σε αμπελοτεμάχια που βρίσκονται στην περιοχή της Φιλυριάς ( εδάφη αμμοαργιλώδη , μέτριας σύστασης ) . Το κλίμα , ηπειρωτικό με αρκετές βροχοπτώσεις τον χειμώνα και ζεστό , ξηρό καλοκαίρι με δροσερές νύχτες Σήμερα ο αμπελώνας του Κτήματος Χατζηβαρύτη αποτελείται από 120 στρέμματα . Δίνοντας έμφαση στην ποιότητα του σταφυλιού , στη γονιμότητα του εδάφους και στην προστασία του περιβάλλοντος επέλεξε τη βιολογική καλλιέργεια . Το Κτήμα Χατζηβαρύτη εστιάζει την προσοχή του στις ελληνικές ποικιλίες Ξινόμαυρο , Νεγκόσκα , Ροδίτη και Ασύρτικο . Καλλιεργεί και τις γνωστές ποικιλίες Sauvignon Blanc , Cabernet Sauvignonκαι Merlot σε μικρότερες εκτάσεις . Το 2007 , στο αμπελοτεμάχιο που βρίσκεται στην περιοχή της Φιλυριάς χτίστηκε ένα οινοποιείο “ boutique” Μύθοι λένε ότι οι αυτόχθονες ελληνικές ποικιλίες Ξινόμαυρο και Negroska από τις οποίες παράγεται ο ΠΟΠ Γουμένισσα Χατζηβαρύτη, ήταν το κρασί της επιλογής του Φιλίππου, του βασιλιά της Μακεδονίας, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πέραν τούτου, τοπικές αφηγήσεις αναφέρουν ακόμη , ότι μεγάλες ποσότητες του κρασιού από την περιοχή μεταφέρθηκαν κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Γαλλία, επειδή ήταν τόσο εξαιρετικό. Η ιστορία μας δεν είναι τόσο μεγαλοπρεπής. Αλλά είναι μια ιστορία φτιαγμένη μέσα από καλοκαιρινές οικογενειακές συγκεντρώσεις σε μεσογειακό στιλ, ατελείωτες συζητήσεις αργά το βράδυ σε κατάσταση μέθης από την αγάπη για την οινοποίηση και ένα κρασί που μιλάει από μόνο του.